Οι κυβερνήσεις και οι διεθνείς οργανισμοί επεκτείνουν τους στόχους για τη διατήρηση των θαλάσσιων χώρων για να ανακόψουν την ανησυχητική εξάντληση της βιοποικιλότητας και των ιχθυαποθεμάτων σε όλο τον κόσμο. Μια νέα μελέτη καταδεικνύει τώρα το ευρύ φάσμα των ακούσιων επιπτώσεων που έχουν τέτοιες προσπάθειες διατήρησης στις πληγείσες κοινότητες.
- Καθώς οι κυβερνήσεις της G7 ανανεώνουν τις δεσμεύσεις τους για την προστασία των θαλάσσιων χώρων και της βιοποικιλότητας, οι παγκόσμιες πρωτοβουλίες διατήρησης, όπως το 30x30, φοβούνται ότι θα δώσουν πολύ λίγη προσοχή στις επιπτώσεις διαβίωσης στις κοινότητες
- Κοντινή επιθεώρηση μιας επερχόμενης θαλάσσιας περιοχής διατήρησης στην Καμπότζη δείχνει μικτές συνέπειες βιοπορισμού που κυμαίνονται από τη βελτίωση των σχέσεων με το κράτος έως το αυξημένο άγχος και τον κοινωνικό διχασμό
- Μακροπρόθεσμα και σε περιφερειακή κλίμακα στη Νοτιοανατολική Ασία, οι κοινότητες που εκτίθενται στη θαλάσσια προστασία είναι φτωχότερες και παρουσιάζουν υψηλότερη παιδική θνησιμότητα
- Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι η ταχεία παγκόσμια επέκταση της κάλυψης της ονομαστικής θαλάσσιας προστατευόμενης περιοχής (MPA) μπορεί να υπονομεύσει τα μέσα διαβίωσης της κοινότητας εάν προχωρήσει με αποκλειστική εστίαση στη διατήρηση των θαλάσσιων πόρων, σε αδιαφορία για τα τοπικά κοινωνικά πλαίσια και έλλειψη προσαρμογής των μέσων διαβίωσης υποστήριξη για τις πληγείσες κοινότητες.
- Οι ερευνητές προτρέπουν ότι οι παρεμβάσεις για τη διατήρηση της θάλασσας πρέπει να ακολουθούν τις αξιολογήσεις κοινωνικών επιπτώσεων και να συμβαδίζουν με προγράμματα υποστήριξης βιοπορισμού για τις πληγείσες κοινότητες
Δημοσιεύτηκε σήμερα στο κορυφαίο διεθνές περιοδικό ανάπτυξης World Development, η έρευνα παρουσιάζει μια πρωτοποριακή περιπτωσιολογική μελέτη του αρχιπελάγους Koh Sdach της Καμπότζης σε συνδυασμό με μια στατιστική ανάλυση μεταξύ των χωρών των επιπτώσεων της θαλάσσιας διατήρησης σε κοινότητες της Νοτιοανατολικής Ασίας:
- Η λεπτομερής και από κοντά ανάλυση δείχνει έναν συνδυασμό θετικών και αρνητικών επιπτώσεων:
- Στη θετική πλευρά, οι κοινότητες μπορούν να βρουν οικονομική ανακούφιση από την επιβράδυνση της επιδείνωσης των ιχθυαποθεμάτων και, στην περίπτωση της Καμπότζης ως χώρας μετά τη σύγκρουση, ακόμη και να βιώσουν τη βελτίωση των σχέσεων με το κράτος.
- Οι αρνητικές συνέπειες περιελάμβαναν κοινωνικό διχασμό, αυξημένο άγχος επιβίωσης και ψευδή αίσθηση οικονομικής ασφάλειας.
- Σε ισοζύγιο και σε περιφερειακή κλίμακα της Νοτιοανατολικής Ασίας, η μακροχρόνια έκθεση της κοινότητας σε προγράμματα θαλάσσιας προστασίας συνδέθηκε με τη μείωση του πλούτου και την αύξηση της παιδικής θνησιμότητας.
Η τρέχουσα έρευνα για τις γύρω θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές (MPA) έχει επικεντρωθεί σε ρεαλιστικά ζητήματα αποτελεσματικότητας για την προστασία των θαλάσσιων πόρων, τη χρηστή διακυβέρνηση και τη συμμόρφωση. Έγινε ελάχιστη δουλειά μέχρι σήμερα σχετικά με την «ανθρώπινη διάσταση» της θαλάσσιας διατήρησης και τις ακούσιες κοινωνικοοικονομικές συνέπειές της.
Για να αξιολογήσουν τον αντίκτυπο των προγραμμάτων θαλάσσιας διατήρησης στις πληγείσες κοινότητες, οι ερευνητές προσάρμοσαν τεχνικές από τη διεθνή αναπτυξιακή έρευνα, αναπτύσσοντας ένα εννοιολογικό πλαίσιο και χρησιμοποιώντας μια ποιοτική μελέτη περίπτωσης για την προστασία της θάλασσας στην Καμπότζη σε συνδυασμό με δεδομένα δευτερογενούς έρευνας νοικοκυριών από όλη τη Νοτιοανατολική Ασία για να αντιμετωπίσει αυτό το ερευνητικό κενό.
Η μελέτη περίπτωσης αποκάλυψε ότι παρόλο που υπήρξαν ορισμένα θετικά αποτελέσματα από τη δημιουργία της κοινοτικής οργάνωσης αλιείας Koh Sdach, όπως η επιβράδυνση της υποβάθμισης των θαλάσσιων πόρων και η ενθάρρυνση της διαφοροποίησης προς τον τουρισμό, υπήρχαν επίσης αρνητικές κοινωνικές συνέπειες - ορισμένες ομάδες παρέμειναν ακούσια αποκλεισμένες, άλλες απέφευγαν τη συμμετοχή και την τήρηση των κανόνων της, ενώ άλλες αγωνίστηκαν με τις συνέπειες της επιβολής των κανόνων, συμπεριλαμβανομένων των απειλών για προσωπική βλάβη.
Η ποσοτική ανάλυση διαπίστωσε ότι τα MPA σε όλη την Καμπότζη, τις Φιλιππίνες και το Ανατολικό Τιμόρ έτειναν να εμφανίζονται αρχικά σε κοινωνικοοικονομικά σχετικά εύπορες κοινότητες, αλλά η παρατεταμένη έκθεση συνδέθηκε με βραδύτερο ρυθμό ανάπτυξης όσον αφορά τον πλούτο των νοικοκυριών. εκπαίδευση και παιδική θνησιμότητα.
Οι συγγραφείς λοιπόν υποστηρίζουν ότι η στοχοθετημένη επέκταση των περιοχών θαλάσσιας προστασίας -τώρα έως και το 50% των παγκόσμιων θαλάσσιων περιοχών- παραμελεί την κοινωνική πραγματικότητα και τα μέσα διαβίωσης των πληγεισών κοινοτήτων.
Οι ερευνητές συνιστούν οι περιβαλλοντικοί στόχοι της θαλάσσιας προστασίας να συμπληρώνονται από αναλύσεις κοινωνικών επιπτώσεων και προγράμματα υποστήριξης βιοπορισμού που συμβάλλουν στην άμβλυνση των διαταραχών της κοινοτικής ζωής.
Ο κύριος συγγραφέας Dr Haenssgen σχολιάζει, «Η σημασία των οικολογικών επιπτώσεων της θαλάσσιας διατήρησης είναι αδιαμφισβήτητη, αλλά πρέπει επίσης να διασφαλίσουμε ότι τέτοιες παρεμβάσεις είναι κοινωνικά βιώσιμες.
"Αυτό που κάνει τη μελέτη μας ξεχωριστή από αυτή την άποψη είναι η χρήση προσεγγίσεων κοινωνικής έρευνας αιχμής, τόσο εννοιολογικές όσο και μεθοδολογικές, οι οποίες βοηθούν στην αποκάλυψη των κοινωνικών διαστάσεων της θαλάσσιας προστασίας σε μικρο και μακρο επίπεδο."
Η μελέτη κοινωνικής έρευνας περιελάμβανε μια ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου του Warwick και της Νοτιοανατολικής Ασίας, υπό τη διεύθυνση του Dr Marco J Haenssgen, Επίκουρου Καθηγητή στην Παγκόσμια Βιώσιμη Ανάπτυξη. Αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου ερευνητικού προγράμματος για την κατανόηση και ενημέρωση της θαλάσσιας διατήρησης, το οποίο έχει τίτλο "Προστατευόμενες Περιοχές και Άνθρωποι" και χρηματοδοτείται από το Ερευνητικό Ταμείο Global Challenges του Ηνωμένου Βασιλείου.
Η επικεφαλής του έργου και συν-συγγραφέας Dr Jessica Savage (Παγκόσμια Βιώσιμη Ανάπτυξη, Πανεπιστήμιο του Warwick) παρατηρεί ότι, "Ο ρεαλισμός είναι ουσιαστικός στο σχεδιασμό των μελλοντικών στόχων διατήρησης. Για να επιτύχουμε βιώσιμη ανάπτυξη, δεν χρειάζεται μόνο να σχεδιάστε εφικτούς στόχους, αλλά και στόχους που είναι εγγενώς βιώσιμοι."
